Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΣΦΥΡΙΞΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟΣ

ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΖΙΧΑΝΓΚΙΡ

Όταν ξυπνούσε το πρωί ο Μωάμεθ και έβλεπε τη γάτα να κοιμάται απλωτή πάνω στον μανδύα του προτιμούσε να βγει έξω στο κρύο δίχως αυτόν παρά να την ενοχλήσει για να τον πάρει. Αυτή και μόνο η δοξασία ήταν αρκετή για να αναγορεύσει τα γατιά ως σεβάσμια πλάσματα στον μουσουλμανικό κόσμο, γεγονός που ισχύει μέχρι σήμερα.

Τέτοιες σκέψεις περνάνε από το νου τούτες τις μέρες των χριστουγέννων μιας και ο δικός μας Μωάμεθ, ο Χριστούλης δίδαξε την αγάπη προς τον άνθρωπο δίχως να αφήσει τίποτα πίσω του σχετικά με τα ζωάκια, εκτός ίσως από την εικόνα με το αρνάκι που χρησιμοποιεί ως κασκόλ κι εμείς το σουβλίζουμε κάθε πάσχα μάλλον για να τον βοηθήσουμε να το ξεφορτωθεί. Οι καλοί και σύγχρονοι χριστιανοί όμως, που βέβαια δεν είναι από αυτούς που πάνε ανελλιπώς στις εκκλησιές και ζουν με το φόβο της αμαρτίας και τον κομπλεξισμό της ανικανοποίητης σεξουαλικότητας, εξέλιξαν μόνοι τους την πατρώα θεωρία, γνώρισαν τον άνθρωπο και αγάπησαν τα ζώα, ανέπτυξαν φιλοζωικά αισθήματα και δεν περίμεναν από καμιά θρησκευτική διδαχή να τους τα προπαγανδίσει.
Πριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα για άλλη μια φορά την Ισταμπούλ και ένιωσα τόσο μεγάλη έκπληξη ζώντας και πάλι από κοντά την αρμονική συμβίωση ανθρώπων και ζώων, κυρίως γατιών, σε αυτή την πόλη. Στο κέντρο της Ιστάμπουλ και ιδίως στην αστική συνοικία του Τζιχάνγκιρ – κάτι μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου για να καταλαβαινόμαστε με όρους ελληνικούς- οι στρουμπουλές γυαλιστερές και αφράτες γάτες κυκλοφορούν ολημερίς και ολονυχτίς ανάμεσα στους θαμώνες των μπαρ, εστιατορίων και καφετεριών, τρίβονται στα πόδια τους, κάθονται στις καρέκλες τους, τρώνε από το περίσσευμά τους και δεν τις ενοχλεί, δεν τις διώχνει, δεν τις κλοτσάει και δεν τους κακομιλάει ουδείς. Σκεφτόμουνα λοιπόν ότι αν πάρω μια τέτοια γάτα και τη φέρω ξαφνικά στην Αθήνα, την αφήσω ένα πρωί «αδέσποτη» στο Κολωνάκι και αρχίσω να την παρακολουθώ, θα δω ότι στην πρώτη κλοτσιά που θα φάει θα σταθεί απορημένη και θα κοιτάει τον άνθρωπο νομίζοντας ότι αυτός σκόνταψε. Ίσως να περάσει από το μυαλό της και πως πρέπει να τον βοηθήσει. Σίγουρα πάντως δεν θα καταλάβει ότι ο άνθρωπος την κλώτσησε επειδή τη θεωρεί κατώτερο ον (πού να ’ξερε ο άμοιρος), επειδή ίσως τη σιχαίνεται ή τέλος πάντων επειδή ενοχλείται από την παρουσία της. Οι γάτες του Τζιχάνγκιρ και γενικά όλες οι γάτες της Ανατολής δεν έχουν στα γονίδιά τους την πληροφορία ότι οι άνθρωποι δεν αγαπούν τις γάτες.
Γιάννης Μακριδάκης

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ;

Ο Robbie βρέθηκε στην περιοχή Πατέλες στο Ηράκλειο Κτήτης. Αναζητά τον ιδιοκτήτη του ή ένα καινούργιο σπίτι. Είναι ημίαιμο γκριφονάκι 2 μηνών περίπου.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΣΦΥΡΙΞΕ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ

Ερχόμενος από την δουλειά ένα βροχερό απόγευμα μου τηλεφώνησε μία φίλη που διατηρεί εξοχικό δίπλα στο δικό μου. Μου είπε κλαίγοντας ότι πυροβόλησαν τον Έκτορα, ότι έχει χτυπήσει σοβαρά κι ίσως δεν την βγάλει καθαρή. Έκλεισα το τηλέφωνο με κλάματα και χωρίς δεύτερη σκέψη έτρεξα στον τόπο του εγκλήματος.
Τα τραύματα του ήταν πολλαπλά και έτσι χρειάστηκε να τον μεταφέρουμε με κουβέρτα στον κτηνίατρο της περιοχής ώστε να του παραστούν οι πρώτες βοήθειες. Ο Έκτορας δέχθηκε δύο πυροβολισμούς από απόσταση λιγότερη του ενός μέτρου αφού ο επίδοξος δολοφόνος τοποθέτησε την κάννη της κυνηγετικής του καραμπίνας μέσα από την περίφραξη του κτήματος ώστε να έχει σίγουρη ευστοχία.
Η φίλη μας ανέφερε μία σιλουέτα ντυμένη στα χακί, με ένα κόκκινο μπουφάν και ένα ανοιχτόχρωμο καπέλο να πλησιάζει τον συρμάτινο φράχτη και να τοποθετεί την καραμπίνα του μέσα στον ιδιωτικό μας χώρο, σημαδεύοντας το σκυλί.

Ο Έκτορας ζει από θαύμα με μισό δεξιό αυτί, με ένα μάτι και με 50 σκάγια σε όλο του το σώμα όπως αποδείχθηκε ύστερα από μία σειρά εξετάσεων και ακτινογραφιών. Έχει αναρρώσει πλήρως από τα πολλαπλά σκάγια που δέχθηκε κι έχει βρει την ασφαλή στέγη και την τρυφερή αγκαλιά που πάντα αναζητούσε, αφού η ψυχολογία του ήταν εκείνη που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλο σημείο στο κορμί του.
Η αγκαλιά και η στοργή θεωρείται απαραίτητη μετά από ένα τέτοιο περιστατικό καθώς το σκυλί μπορεί να αποκτήσει απρόβλεπτη και επικίνδυνη συμπεριφορά ύστερα από μια απόπειρα δολοφονίας του.
Το ηθικό δίδαγμα είναι ένα: ποτέ μα ποτέ δεν αφήνουμε μόνο του το κατοικίδιο σε ένα χώρο έστω κι αν είναι περιφραγμένος. Δεν είναι μόνο η τροφή η οποία είναι απαραίτητη για την διαβίωσή του αλλά η καθημερινή και αμέριστη προσοχή μας η οποία είναι αναγκαία για την μακροβιότητα του τετράποδου φίλου μας.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

ΡΕ.ΚΛΑΜΑ

Η στέγη Κερατέας αποτελεί προσωπική πρωτοβουλία της κυρίας Ράνιας, που πήγε να ασχοληθεί με το εξοχικό της αλλά δεν μπόρεσε να μείνει αδρανής μπροστά στο πρόβλημα των αδέσποτων της περιοχής της και αποφάσισε να δράσει για αυτά και να τους δώσει ένα σπίτι.
Τα περισσότερα εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους, γέρικα ή κουτάβια, αστείρωτα και άρρωστα, βρήκαν μια ζεστή αγκαλιά, καθώς και φροντίδα και περίθαλψη κοντά της. Με καθαρά προσωπικά έξοδα και περιστασιακή βοήθεια από εθελοντές, η κυρία Ράνια προσφέρει στα ζωάκια μια στέγη, φαγητό, περίθαλψη, εμβόλια, στειρώσεις, αποπαρασιτώσεις.
Παρόλα αυτά ο ρυθμός των υιοθεσιών είναι αργός και είναι δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες. Ο μεγάλος αριθμός των ζώων έχει σαν αποτέλεσμα οι εγκαταστάσεις να μην επαρκούν και να έχει αυξηθεί και ο χρόνος που χρειάζεται για την καθαριότητα των χώρων, καθώς και τα έξοδα.
Υπάρχει πλέον μεγάλη και άμεση ανάγκη σε τροφές, αποπαρασιτικά (αμπούλες, κολάρα και σπρέυ), άμμο για γάτες, φάρμακα, εθελοντική εργασία για κατασκευή χωρισμάτων και για καθαριότητα, παλιές κουβέρτες, στρώματα, σεντόνια και σπιτάκια για σκυλάκια.


Ας στηρίξουμε την κυρία Ράνια που πραγματικά έχει κουραστεί. Ας την βοηθήσουμε να βοηθήσει ακόμα περισσότερα ζωάκια.
Εάν θέλετε να βοηθήσετε τη στέγη Κερατέας, επικοινωνείτε με το adespotakia@gmail.com.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

ΥΙΟΘΕΤΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο Μάικ είναι ένας ημίαιμος λαμπραντοράκος 1,5 χρονών που βρέθηκε ξαφνικά χωρίς σπίτι.

Όπως όλα τα σκυλιά της ράτσας του είναι πολύ έξυπνος, πιστός και δένεται απόλυτα με το αφεντικό του. Τα πάει άψογα και σε διαμέρισμα, και είναι full extra με το βιβλιάριό του, το διαβατήριό του, τα εμβόλιά του και το τσιπάκι του! Ένα πράγμα του λείπει και πραγματικά επείγει: ένα σπίτι.

Του είπαν ότι θα δωθεί μόνο σε υπεύθυνο φιλόζωο για να μη χρειαστεί να ξαναλλάξει ποτέ πια σπίτι. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6947712133 (Ελεονώρα).

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

Would you like to help GAWF and play a part in our important work?

There are so many ways you can help us and no matter how much or how little time you have to spare it all counts towards a better life for the animals of Greece.We are always looking for people to help us with administration tasks in the London... office and for people to help us with our regular train station fundraising collections (which can be a lot of fun and a great way to meet like-minded people).
We attend various events and often need some help manning our stand. If you would rather set up an information stall or library display in your hometown to promote GAWF’s work we will happily send you posters, leaflets and collecting tins. And if you are a bit of a daredevil at heart and would like to organise a sponsored event on GAWF’s behalf we would love to hear from you.

ΡΕ.ΚΛΑΜΑ

ΒΑΡΕΛΟΣΚΥΛΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ

Η Ικαρία θεωρείται ότι είναι μια από τις τέσσερις περιοχές του πλανήτη όπου οι κάτοικοί της ζουν μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αυτή η μακροβιότητα μπορεί να χαρακτηρίζει τους Ικαριώτες, αλλά σίγουρα όχι τα εργαζόμενα σκυλιά του νησιού.


Τα σκυλιά χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία, αντί για φράκτες, για να περιορίζουν τα πρόβατα σε συγκεκριμένα σημεία. Αναγκασμένα να ζουν δεμένα σε ένα μέτρο αλυσίδα, έχοντας σα σπίτι παλιά σκουριασμένα βαρέλια, αυτά τα σκυλιά ζουν σε ερημωμένους δρόμους βλέποντας πολύ σπάνια κάποιον άνθρωπο. Τα βαρέλια δεν προσφέρουν καμία προστασία από τα στοιχεία της φύσης, αφού το καλοκαίρι μετατρέπονται σε κανονικούς φούρνους ενώ το χειμώνα σε ψυγεία. Έχουν μονίμως βρώμικο νερό στη διάθεσή τους και ακατάλληλη τροφή, συνήθως ξερό ψωμί και μπαγιάτικα κόκαλα. Είναι όλα πολύ νεαρά ζώα, τα οποία λαχταρούν την ανθρώπινη παρουσία. Άλλωστε οι φήμες λένε ότι κανένα δεν επιβιώνει πέραν του ενός έτους. Οι τουρίστες που κάνουν πεζοπορίες σε ερημικές περιοχές του νησιού έχουν περιγράψει την τρελή χαρά που κάνουν αυτά τα σκυλιά μόλις ακούνε μια γλυκιά κουβέντα και δέχονται ένα χάδι και πώς σπαράζουν όταν οι πεζοπόροι συνεχίζουν την πορεία τους ακούγοντας τα σκυλιά να γαβγίζουν, να κλαίνε και να τραβάνε τις αλυσίδες τους σαν να λένε, «Σε παρακαλώ γύρνα πίσω. Χρειάζομαι αγάπη και προσοχή.»

Μπορείς να βοηθήσεις το GAWF να σταματήσει αυτήν την κακοποίηση. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε:
http://www.flickr.com/photos/joy23/2620113325/
http://www.nikaria.gr/story26-692.html
http://www.pets.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=636&Itemid=74

ΡΕ.ΚΛΑΜΑ

ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ - ΧΑΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ

Πολλοί αναρωτιούνται πως μπορούν να βοηθήσουν τα πρώην αδέσποτα.
Το κυνοκομείο αποτελεί δημόσια υπηρεσία και κατά συνέπεια απασχολεί εξειδικευμένο προσωπικό.
Η βοήθεια που μπορούν όλοι να προσφέρουν δεν αφορά τόσο στη λειτουργία του κυνοκομείου όσο στην προώθηση των υιοθεσίων και της φιλοζωίας και στην ενημέρωση των όσων δεν γνωρίζουν για τη δράση μας.
Μπορεί ο καθένας να βοηθήσει στην περισυλλογή κουβερτών και πετσετών οι οποίες είναι απαραίτητες για τα ζώα κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες. 
http://www.facebook.com/pages/ERAKLEIO-KRETES/KYNOKOMEIO-HRAKLEIOY-XARISTE-TOYS-ENA-SPITI/112541418622?ref=mf

ΥΙΟΘΕΤΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η 'μικρή λουλού' μπήκε στη ζωή μας με το δικό της ανέμελο τρόπο.
Ένα βράδυ μας πέτυχε στο δρόμο και μας ακολούθησε ως την πόρτα...

Εμβολιασμένη και αποπαρασιτωμένη,
η 3ών μηνών ''μικρή λουλού'' μας εκπλήσσει καθημερινά
με τον υπέροχο χαρακτήρα της
- μιλάει (...κι ομως!), δίνει το χέρι της,
ακολουθεί υπάκουα χωρίς λουρί, μαθαίνει γρήγορα.
Χαρά σ' αυτόν που θα την πάρει!

ΥΙΟΘΕΤΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μια ωραία πρωία, εμφανίστηκε στο κέντρο του Ηρακλείου, ο κύριος της φωτογραφίας:


Κατά πολλούς
«…μπα, είναι πολύ άσχημος.
Ποιος θα τον πάρει;»

Είναι γύρω στα δύο, στειρωμένος και εμβολιασμένος. Όποιος δει την καλοσύνη στα μάτια του, ας επικοινωνήσει.

Αν και η γειτονιά του Αγ. Τίτου θα χάσει τη μασκότ της, πιστεύουμε ότι θα είναι καλύτερα αν βρει ένα ζεστό σπίτι.